Saka Mese Maluku

Saka Mese Maluku

The South Moluccan Movement

Ingezonden brief: Vigel Faubun (Kapitan Komunitas Kalesang Maluku)

Te midden van de tropische bergen en kustlijnen van Seram voltrekt zich een stille strijd. Terwijl de overheid grootschalige ontwikkelingsprojecten aanprijst als motor voor vooruitgang, groeit onder de bevolking het besef dat deze plannen eerder roofbouw betekenen dan vernieuwing. Achter de belofte van werkgelegenheid, havens en landbouwinitiatieven schuilt een complex netwerk van politieke belangen, corruptie en ontworteling. Seram, ooit symbool van adat en verbondenheid met de natuur, verandert langzaam in een slagveld van economische ambities.

Ingezonden brief:

Tijdens een recente veldreis op het eiland Seram kwam één pijnlijke waarheid naar voren: dit land wordt onder het mom van ontwikkeling langzaam maar zeker leeggeroofd. Wat gepresenteerd wordt als vooruitgang, blijkt in werkelijkheid een gevecht om macht en rijkdom – ten koste van de mensen die hier al generaties lang wonen.

1. De marmeren berg van Taniwel – gelegen op het grondgebied van Tanah Sapalewa – is het nieuwe doelwit van investeerders. Achter gesloten deuren smeden ambtenaren op alle niveaus deals, terwijl jonge mensen uit de streek worden verleid met beurzen en financiële steun. Het lijkt een gebaar van zorg, maar in werkelijkheid is het een strategie: zolang de jongeren zwijgen, verliest de stem van de adat-ouderen haar kracht.

2. Het project Maluku Integrated Port (MIP) wordt gepresenteerd als een grootschalige investering die de economie van Oost-Indonesië moet stimuleren. Maar achter het beeld van modernisering schuilt een andere realiteit: Seram dreigt te veranderen in een doorgangsgebied voor economische machten die vooral zichzelf willen verrijken. De lokale bevolking wordt toeschouwer in haar eigen verhaal.

3. De aangekondigde “onteigening van land” door derde partijen is een nieuw toneel in een oud drama. Achter de façades van bedrijven en officiële vergunningen gaan belangen van invloedrijke families uit de provinciale overheid schuil. De strijd om Serams natuurlijke rijkdommen speelt zich niet langer af tussen volk en staat, maar tussen elites die elkaar bevechten om de buit.

4. Projecten als de teelt van Abaca-bananen worden gepresenteerd als landbouw- en gemeenschapsontwikkeling. In werkelijkheid dienen ze als afleidingsmanoeuvre. Achter het groene imago ligt een route naar het werkelijke doel: de winning van goud, hars en marmer in Seram Bagian Barat (SBB). Terwijl de aandacht van het publiek wordt afgeleid, worden plannen voor grootschalige exploitatie voorbereid.

5. De jeugd vormt een cruciale schakel in deze strijd. Zij worden onder druk gezet met beloften van vaste banen, ambtelijke functies en snel geld. Sommigen bezwijken, anderen blijven standhouden. Want velen weten: achter die verleidelijke beloftes schuilt een poging om hun mond te snoeren en hun kritische stem te laten verstommen.

Vandaag is Seram niet langer alleen het land van de voorouders. Het is een slagveld geworden – tussen traditie en ambitie, tussen de stem van het volk en het gefluister van de macht. De vraag die blijft hangen: Zullen we zwijgen, of zullen we opstaan om dit land te beschermen voordat alles verkocht wordt – met een glimlach die slechts schijn is?

Door: Vigel Faubun